لنگر چه وظایفی دارد

وظیفه اصلی لنگر تثبیت و تثبیت کشتی است. از جنبه های زیر.
1. برای کارکرد لنگر، اساسی ترین شرط این است که چیزی را در بستر دریا قلاب کنید.
اگر زنجیر لنگر به اندازه کافی بلند نباشد، لنگر کار نخواهد کرد.
اگر بستر دریا صاف باشد، یا لنگر قلاب شده ثابت نباشد، یا قلاب به اندازه کافی قوی نباشد، اگر باد آرام باشد، خوب است، اما زمانی که امواج بیش از حد بزرگ شوند، لنگر نمی تواند چیزی را قلاب کند، و لنگر این کار را انجام می دهد. عملکرد خود را از دست بدهد. ، به این می گویند "راه رفتن لنگر". دور شدن کشتی در طول دوره لنگر انداختن بسیار خطرناک است، زیرا موتور اصلی معمولاً هنگام لنگر انداختن کشتی متوقف می شود. اگر بلافاصله کشتی را راه اندازی کنید، زمان می برد. خطرناک. بنابراین، مفهوم لنگر وجود دارد. انکوریج، به طور ضمنی، در زیر دریا نسبتا مواج است و علاوه بر این، باید بتواند از باد محافظت کند.
2. وزن لنگر آلیاژ روی زنجیر لنگر برای کشتی ناچیز است و این اصطکاک کوچک نقش مهمی ایفا نخواهد کرد.
علاوه بر این، اگر دقت کنید، به طور کلی، وقتی کشتی لنگر می زند، زنجیر لنگر مستقیم است، آیا فکر می کنید در این زمان اصطکاک در زنجیره لنگر وجود داشته باشد؟
اگر در کنار دریا باشید، تعداد زیادی قایق ماهیگیری کوچک پیدا خواهید کرد که زنجیر لنگر آنها طناب های ضخیمی است.
3. از بالای قایق، زنجیر لنگر مستقیم است، اما زیر آب است.
بخشی وجود دارد که تقریباً موازی بستر دریا است (در واقع نزدیک به بستر دریا)
لنگر گرفتن را فراهم می کند، که سپس از طریق زنجیره لنگر به کشتی منتقل می شود
به این ترتیب، می تواند در برابر تأثیر بارهای خارجی جریان های اقیانوسی، باد و امواج در موقعیت یابی مقاومت کند.
دلیل اینکه قسمتی نزدیک به کف دریا وجود دارد
این است که تأثیر نیرو را در نظر بگیریم
در مورد آن فکر کنید، یک لنگر، زنجیره لنگر مستقیم است و به راحتی لنگر را می کشد.
و یک بخش نزدیک به بستر دریا وجود دارد که می تواند حاشیه ایجاد کند
تا حدی امکان پذیر است.
وزن لنگر زیاد نیست اما اندازه لنگر برای اندازه کشتی مشخص شده است.
این به دلیل نیروی نگهدارنده ای است که لنگر می تواند ایجاد کند و نیروی اینرسی خودش.
اصطکاک زنجیره لنگر نیز نقش دارد
به طور کلی، اگر در اعماق دریا با یک طوفان بزرگ مواجه شدید، اساساً فقط باید به معنای خدا نگاه کنید.
لنگر یک تجهیزات ضروری برای اطمینان از ایمنی کشتی است و لنگر عمدتا دارای تاج لنگر است. از شفت پین، پنجه لنگر، دسته لنگر، میله لنگر (که میله متقاطع یا میله تثبیت کننده نیز نامیده می شود) و قلاب لنگر تشکیل شده است.
لنگر باستانی یک سنگ بزرگ یا سبدی پر از سنگ بود که به آن «لنگر» می گفتند. لنگرها توسط طناب ها به پایین فرو می روند و قایق ها با توجه به وزنشان لنگر می زنند. بعداً لنگرهای سنگی پنجه ای چوبی وجود داشت، یعنی از دو طرف سنگ پنجه های چوبی بسته می شد و کشتی با وزن و چنگال لنگر می انداخت. سوابقی از لنگرهای فلزی در سلسله های جنوبی چین وجود دارد. در قایق های بادبانی چینی باستان از لنگرهای آهنی چهار پنجه استفاده می شد که عملکرد بسیار خوبی دارد و هنوز هم در سمپان ها و قایق ها استفاده می شود.