انتخاب اتصال دهنده های فولادی ضد زنگ

اتصال دهنده های فولادی ضد زنگ مناسب برای تضمین طول عمر پروژه شما ضروری است. کروم موجود در فولاد ضد زنگ با اکسیژن واکنش می دهد و لایه ای بی اثر ایجاد می کند که از فلز در برابر خوردگی محافظت می کند و می تواند خود را در طول زمان بازسازی کند.

درجات فولاد ضد زنگ در نسبت کروم، نیکل، مولیبدن و کربن متفاوت است که بر دوام، مقاومت در برابر دماهای بالا و سایر ویژگی ها تأثیر می گذارد.

ماندگاری

بست های فولادی ضد زنگ ماندگاری بالایی دارند و قابلیت تحمل بار بالایی را ارائه می دهند. آنها همچنین نصب آسان، کم تعمیر و نگهداری و از نظر زیبایی شناسی جذاب هستند.

اکثر بست های مورد استفاده در کاربردهای ساختمانی از فولادهای زنگ نزن آستنیتی مانند گرید 304 و 316 ساخته می شوند.

کروم آلیاژی در این اتصال دهنده ها لایه ای ایجاد می کند که از سطوح در معرض خوردگی محافظت می کند. لایه محافظ حتی اگر آسیب ببیند بازسازی می شود. علاوه بر این، این بست های ضد زنگ در برابر شکنندگی هیدروژن مقاومت می کنند.

با این حال، برخی از اتصال دهنده های فولادی ضد زنگ دارای روکش برس، ساتن یا خشن تر هستند که ممکن است ذرات ریز را که به لایه محافظ آسیب می زند، به دام بیندازند. این می تواند منجر به لکه شدن چای شود که باعث می شود ضد زنگ زنگ زده یا کسل کننده به نظر برسد. این را می توان با پولیش الکتریکی یا غیرفعال کردن کاهش داد که مقاومت در برابر خوردگی را بهبود می بخشد.

مقاومت در برابر خوردگی

هنگام انتخاب اتصال دهنده ها، مهم است که موادی را که از آنها ساخته شده اند در نظر بگیرید. مواد مختلف ویژگی ها و مزایای متفاوتی را ارائه می دهند. به عنوان مثال، اتصال دهنده های فولادی ضد زنگ مقاومت در برابر خوردگی دارند.

فولاد ضد زنگ حاوی کروم است که یک لایه غیرفعال روی سطح ایجاد می کند که از تماس اکسیژن با فلز پایه جلوگیری می کند و از خوردگی جلوگیری می کند. این همان چیزی است که آن را از سایر فلزات متمایز می کند.

گریدهایی مانند 304 و 316 معمولاً برای پروژه هایی استفاده می شوند که با آب شور یا محیط های غنی از کلرید مواجه می شوند. این گریدها نسبت به سایر فولادهای زنگ نزن دارای محتوای کروم بالاتری هستند و در برابر خوردگی مقاومت بیشتری دارند.

برای کاربردهای کمتر، فولاد ضد زنگ 410 اغلب برای پیچ های سقفی یا پیچ های خودکار استفاده می شود. در مقایسه با 18-8، مقاومت کمتری در برابر خوردگی دارد اما همچنان در اکثر جوها به خوبی حفظ می شود. همچنین برخلاف اکثر فولادهای ضد زنگ مغناطیسی است. اتصال دهنده های این گونه برای استفاده در سیستم های روکش فلزی و ضد باران محبوب هستند. آنها همچنین در حال سخت شدن هستند که به کاهش شکست نخ کمک می کند.

زیبایی شناسی

بست های فولادی ضد زنگ علاوه بر دوام و مقاومت در برابر خوردگی، زیبایی خوبی نیز ارائه می دهند. آنها زنگ نمی زنند و می توانند ظاهر خود را برای مدت طولانی حفظ کنند و آنها را برای سازندگان، تولید کنندگان و صاحبان خانه جذاب می کند.

فولاد ضد زنگ آلیاژی است که حاوی آهن و بیش از 10 درصد کروم است. کروم یک لایه اکسیدی به فولاد ضد زنگ می دهد که واکنش پذیر نیست و به عنوان یک مانع غیرفعال در برابر مواد خورنده عمل می کند. این بدان معنی است که بست های فولادی ضد زنگ در برابر مواد قلیایی و اسیدی و همچنین آب شور مقاوم هستند.

فولاد گالوانیزه یکی دیگر از مواد اتصال دهنده محبوب است، اما به اندازه فولاد ضد زنگ درجه دریایی 316 در برابر خوردگی مقاوم نیست. علاوه بر این، اتصال دهنده های گالوانیزه در برابر خوردگی شکاف مقاومت نمی کنند. از طرف دیگر، می توانید برنز سیلیکونی را انتخاب کنید، که آلیاژی است که مس، قلع و سیلیکون را ترکیب می کند. با این حال، برنز سیلیکون زیبایی فلزی کلاسیک فولاد ضد زنگ را ندارد و از فولاد ضد زنگ 316 گران‌تر است. زمانی که مقاومت در برابر خوردگی در اولویت است، بهتر است استفاده شود، اما جذابیت بصری ضروری نیست.

نصب و راه اندازی

نوع بست فولادی ضد زنگ انتخاب شده بر عملکرد آن تأثیر می گذارد. بسته به کاربرد یا محیط، ممکن است به انواع مختلف سر و رشته نیاز باشد. به عنوان مثال، سرهای شش گوش می توانند مقاومت گشتاور بیشتری نسبت به نسخه های سر سوکت ارائه دهند. و انتخاب طرح فرورفتگی رانندگی نیز می تواند تفاوت ایجاد کند.

نمره نیز یک عامل مهم است. به عنوان مثال، گریدهای آستنیتی - که معمولاً به آنها 304 و 316 گفته می شود - در بسیاری از محیط ها خوب هستند. آنها محافظت در برابر خوردگی بالایی را برای قیمت منصفانه ارائه می دهند. با این حال، آنها استحکام فولاد کربنی عملیات حرارتی شده را ندارند.

اگر محیطی دارای قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خشن است، از نمرات مارتنزیتی یا سخت شده در اثر بارش با محتوای مولیبدن بالاتر استفاده کنید. این گریدها مقاومت در برابر خوردگی را در برابر آب نمک های کلسیم، محلول های هیپوکلریت، سدیم، اسید فسفریک و اسیدهای گوگردی ارائه می دهند.