برای رزوه یک پیچ مثلثی، اگر سه عنصر گام، نیمرخ و قطر بتوانند نیازهای یک رزوه استاندارد را برآورده کنند، به آن رزوه استاندارد می گویند. رزوه های استاندارد دارای مناطق تحمل واضح و الزامات علامت گذاری نخ هستند. در مورد دو عنصر جهت نخ و تعداد رزوه، ثابت و بدون تغییر نیستند. به طور کلی، اگر علامت گذاری خاصی وجود نداشته باشد، معمولاً چرخش یک خط به راست است. اگر میخواهید رزوههای داخلی و خارجی یک پیچ با هم بچسبند، باید اطمینان حاصل کنید که پنج عنصر رزوه شکل، قطر، جهت، تعداد رزوهها و گام دندان با هم سازگار هستند.
بیایید در مورد عناصر رزوه پیچ های مثلثی به طور مفصل در زیر صحبت کنیم:
1. شکل دندان. شکل دندان چیست؟ از طریق نیمرخ محور نخ است که کانتور و شکل نخ دارای زاویه ای بین دو طرف مجاور دو دندان خواهد بود که به آن زاویه دندانه می گویند. به طور کلی، رزوه های معمولی دارای شکل دندانه مثلثی و زاویه دندانه 60 درجه هستند.
2. قطر. قطر رزوه ها را می توان به قطر اصلی، قطر متوسط و قطر کوچک تقسیم کرد. هنگام نمایش رزوه ها از قطر اسمی استفاده می شود که قطر اندازه نخ است. رزوه های معمولی از قطر اصلی استفاده می کنند.
3. جهت چرخش. هنگامی که در امتداد محور مشاهده می شود، اگر نخ در جهت عقربه های ساعت بچرخد، متعلق به نخ های راست دست است و بالعکس، متعلق به نخ های چپ است.
4. تعداد خطوط. تعداد نخ ها در واقع تعداد خاصی از نخ های حلزونی است که نخ را تشکیل می دهند. می توان آن را به یک رشته و چند نخ تقسیم کرد و اغلب باید چند نخ به طور مساوی در بخش عمود بر محور توزیع شود.
5. زمین. فاصله محوری بین دندان های مجاور روی همان خط مارپیچ و خط قطر مربوطه به اندازه گام پیچ است که نمی توان به طور دلخواه تعیین کرد.
می توان دانست که پنج عنصر اصلی رزوه پیچ های مثلثی شکل دندانه، قطر، جهت چرخش، تعداد رزوه ها و گام است. اگر تولیدکنندگان بخواهند پیچ هایی تولید کنند که الزامات کیفی را برآورده کند، باید به این پنج عنصر رزوه تسلط داشته باشند.