لنگر آستین، همچنین به عنوان پیچ آستین یا لنگر انبساط شناخته می شود، نوعی اتصال دهنده است که برای محکم کردن اجسام سنگین روی بتن، آجر یا سایر مواد جامد استفاده می شود. این به طور خاص برای ایجاد یک اتصال قوی و قابل اعتماد با گسترش و گرفتن مواد اطراف طراحی شده است.
در اینجا نحوه کار یک لنگر آستین معمولی آمده است:
سوراخ کردن سوراخ: با استفاده از مته با اندازه مناسب، سوراخی بر روی مواد پایه مانند بتن یا آجر ایجاد می شود. اندازه سوراخ معمولاً با قطر لنگر آستین مطابقت دارد.
درج کردن لنگر آستین : لنگر آستین به طوری که انتهای رزوه دار لنگر از سطح بیرون زده، وارد سوراخ می شود. لنگر شامل یک آستین فلزی استوانهای است که در یک سر آن نخهای خارجی و در انتهای دیگر آن یک سر یا مهره قرار دارد.
تنظیم لنگر: هنگامی که لنگر آستین در سوراخ قرار می گیرد، از یک آچار یا سوکت برای سفت کردن مهره یا چرخاندن سر لنگر استفاده می شود. همانطور که مهره یا سر سفت می شود، لنگر آستین به داخل سوراخ کشیده می شود و باعث بزرگ شدن آستین می شود.
انبساط و گرفتن: انبساط آستین یک تناسب محکم در برابر دیوارههای سوراخ ایجاد میکند و یک چسبندگی مطمئن در مواد پایه ایجاد میکند. این تضمین می کند که لنگر در جای خود ثابت می ماند.
ضمیمه: سپس جسم یا وسیله ای که قرار است نصب شود روی انتهای رزوه دار بیرون زده لنگر آستین قرار می گیرد. معمولاً از واشر و مهره برای محکم کردن شیء در جای خود استفاده می شود که در مقابل سر لنگر محکم می شود.
لنگرهای آستین معمولاً برای کاربردهای سنگین مانند محکم کردن ماشین آلات، تجهیزات، قفسه بندی و عناصر ساختاری روی سطوح بتنی یا بنایی استفاده می شوند. آنها ظرفیت باربری قابل اعتمادی را ارائه می دهند و در صورت نصب صحیح می توانند وزن و نیروی قابل توجهی را تحمل کنند.
انتخاب اندازه، طول و نوع لنگر آستین مناسب بر اساس نیازهای کاربردی خاص، وزن بار و ویژگی های مواد پایه بسیار مهم است. نصب صحیح و پیروی از دستورالعمل های سازنده برای اطمینان از یکپارچگی و استحکام اتصال بسیار مهم است.